Oprócz aromatyzowania słodkich i pikantnych potraw, ta przyprawa nadaje im złocistożółty kolor. Sproszkowany szafran, sprzedawany zwykle w wygodnych saszetkach, jest gotowy do użycia, natomiast słupki kwiatu należy najpierw zanurzyć w około 40 ml gorącej, niewrzącej wody (lub bulionu, mleka i śmietanki według przepisu). Pozostawione do zaparzenia przez co najmniej czterdzieści minut w przykrytym pojemniku, mają czas na uwolnienie aromatu i koloru.

Zalecenia dotyczące użytkowania

Szafran należy zawsze dodawać do potraw po ugotowaniu, aby zachować właściwości odżywcze i organoleptyczne. Raz przygotowany można włożyć do lodówki na nie dłużej niż 48 godzin.

Jak wybrać szafran?

Szafran jest jedną z najbardziej zafałszowanych przypraw ze względu na wysoką cenę (wydaje się, że nawet Pliniusz narzekał na niego w I wieku naszej ery). Proszek łatwiej podrobić. Jak? Mieszanie go z innymi częściami rośliny lub z różnymi roślinami, takimi jak kurkuma, krokosz barwierski, nagietek i posiekane maki. Czasami dodaje się nawet barwniki przemysłowe.

Nie jest łatwo odróżnić szafran dobry od złego, ale niska cena zawsze świadczy o złej jakości. Ponadto, jeśli jest kiepskiej jakości, ma tendencję do szybkiego barwienia potraw, do których jest dodawany, nie nadając im równie intensywnego aromatu.

Szafran sprzedawany w słupkach jest droższy, ale bardziej niezawodny. Oprócz tego, że jest mniej podatny na wyrafinowanie, lepiej zachowuje swoje właściwości odżywcze i organoleptyczne. Słupki te są czerwone z pomarańczowym zawiniętym końcem.

Szafran należy przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, z dala od światła. Zawsze zwracaj uwagę na datę ważności wydrukowaną na opakowaniu.

Ciekawostki

Słowo szafran przyszło do nas dzięki łacińskiemu słowu safranum, wywodzącemu się z arabskiego za ῾ farān, którego pochodzenie jest nieznane. Słowo to jest odpowiednikiem perskiego słowa zaâfara, oznaczającego krokusa.

Mówi się, że Kleopatra przed spotkaniem z zalotnikiem kąpała się w kozim mleku i szafranie.

W mitologii greckiej młody krokus na rozkaz bogów został przemieniony w kwiat. Uznany za winnego jego miłości do nimfy Smilace. Inna wersja pochodzenia szafranu mówi, że Merkury, który przez pomyłkę uderzył Croco, ufarbował kwiat swoją krwią na pamiątkę tego, co się wydarzyło.

Kwiatu szafranu nie należy mylić z jesiennym colchicum (Colchicum autumnale) lub fałszywym szafranem, trującą, dziką rośliną rosnącą między sierpniem a wrześniem, której kwiat jest podobny do kwiatu szafranu.

Więcej informacji znajdziesz w poniższym artykule https://www.slodkosci.pl/szafran-wlasciwosci-zastosowania-i-ciekawostki-drogocennej-przyprawy/